Bretagne...

we waren weer even 'uitlandig' zoals madame l'heure bleu het zo mooi zegt ... en dat naar wat ik nog steeds als mijn lievelingsland zie : 'La douce France' ... en we hebben geboft ... voor een keertje draaide een vergissing zich geheel in mijn voordeel ... we hadden een huisje gehuurd met uitzicht op zee en een knusse inrichting voor als het weer iets minder zou zijn ( tegenwoordig is het overal van dat anders dan normale weer)... maar toen we aankwamen, bleek ons huisje dubbel verhuurd te zijn ...dus kregen we een ander met heel veel excuses... geheel op de top van een heuvel met overal grote ramen wat ons een adembenemend uitzicht gaf op de oceaan ... zelfs vanuit het bed keken we recht de zee in ( ik sliep geen nacht met gesloten rolluiken )... eerlijk is eerlijk, het interieur was een stuk minder , meer gericht op verhuur, maar het uitzicht deed me dat al vlug vergeten ...

en naarmate het uur van de dag en het weer ziet de zee er steeds anders uit ....

een plek om te blijven wonen , dat is het zeker , menig maal heb ik gewenst dat ik eens een bedragje groot genoeg voor zulk een pracht zou winnen ...

en als we 'ons straatje ' afliepen belanden we op een klein meestal verlaten strandje ... wat kan een mens zich meer wensen ...  er waren de prachtigste wieren ...

die schilderijtjes op zichzelf waren ...

en het heerlijke was , dat je er zowel de oceaan had alsook het groen met prachtige klaprozen ...

vanuit het groen onstonden er overal spontane 'bronnetjes' die hun eigen weg naar de oceaan vonden... deze had een prachtige hartvorm ...

ja met zoveel schoonheid is geluk ook puur simpel ...

( we zagen nog veel meer moois op ons reisje ... laat ik jullie vast zien in volgende blogjes ...)