english in green...
het tweede deel van de dag onderschatten we een beetje ...we besluiten naar het Strahov klooster te wandelen en volgens onze info kunnen we dan met een treintje terug ... en dat Praag een stad is met heuvels, trappen en klimmende straatjes, hebben we toen ook beseft :-)the second part of the day we underestimate a little ... we decide to walk to the Strahov Monastery and according to our information, we can take a touristic train back ... and that Prague is a city with hills, stairs and climbing streets, we also realized at that moment :-)
we klimmen langs de Nerudovna straat omhoog... de straat is genoemd naar een schrijver uit de 19de eeuw Jan Neruda, hij schreef veel over de buurt en woonde er op nr 47...kenmerkend is dat er toen geen huisnummers waren (dit was pas vanaf 1770) maar werden gekenmerkt door hun geveltjes of hun huismerken...in deze straat zie je er verschillende ...
we climb up along the street Nerudovna ... the street is named after a 19th century writer Jan Neruda, he wrote a lot about the neighborhood and lived at number 47 ... is that characteristic was no house numbers and houses were characterized by their fronts or their own brands ... In this street you will see several ...
de rode adelaar op nr 2 is nu een apotheek, maar de eerste apotheek dateert uit 1749 en was op nr 32...
the red eagle on No. 2 is a pharmacy, but the first pharmacy dates from 1749 and was at No 32 ...
overal in Praag vind je kleine galerijtjes waar je tegen heel schappelijke prijzen leuke dingen ziet ...
everywhere in Prague you will find small galleries where you find at very reasonable prices fun stuff ...
na een hele klim, waarbij het voor mij al meer hink-stap-sprong is, zijn we er ...behalve het klooster zijn er ook nog de Strahov en de Miro galerie...in de laatste werken van Chagall...maar ik kan het niet meer opbrengen :-(
after a climb, which was for me more hop, skip and jump, we are there ... except the monastery there are the Strahov and Miro gallery ... in the last works of Chagall, but ... I 'm too tired... :-(
en dan ontdekte Flutro, dat het treintje 'eventjes' verder ligt ...
and then Flutro discorved that the train is 'a little bit' further...
aan de top van de Petrintoren (een kleine Eiffeltoren uit 1891)... ik ben kapot maar het stukje omhoog, lijkt me aanlokkender dan nu het hele stuk terug naar de brug..
at the top of the Petrin Tower (a small Eiffel Tower in 1891) ... I am broken but it seems easyer now than the entire piece back to the bridge ...
ik vraag me af of dit een verwijzing is naar 'de kus' van Rodin...
I wonder if this is a reference to 'the kiss' Rodin ...
en dan blijkt dat het treintje niet rijdt wegens onderhoudswerken .... :-(( ... het schreien staat me nu nader dan het lachen, maar er is geen andere optie dan terug schuifelen naar beneden (een afdaling is moordend voor mijn knie )... ik merk dat het toch wel mijn humeur aantast, maar Flutro blijft er heel kalm onder ...
and it appears that the train does not run due to maintenance work .... :-( (...Crying is now closer than laughing, but there is no other option than shuffling back down (a descent is tough for my knee) ... anyway I feel that it affects my mood, but Flutro remains realy calm ...
onderweg stuiten we op dit merkwaardig galerijtje ... Museum Argondie... de vrouw nodigt ons uit voor een drankje (wat heel welkom is )... en even bevinden we ons in een fantasie wereld ...ik vind de beelden(hmm voor in mijn tuin ) en het kleurgebruik van de schilderijen prachtig, de lichamen zijn me iets te kunstmatig ...maar desalniettemin geniet ik van de vele werken die er zijn... (ik blog er later nog eens over met de kunstenaar zijn gegevens )...
on our way we encounter this remarkable galerie ... Museum Argondie ... the woman invites us for a drink (which is very welcome) ... and here we are in a fantasy world ... I love the sculptures (hmmmm for in my garden ) and the color of the beautiful paintings, the bodies are a little too artificial ... but I enjoy the many works out there ... (I blog again later on with the artist link on facebook) ...
eenmaal terug in het hotel, ga ik languit tot niets meer in staat, die avond eten we in een restaurantje in de buurt van het hotel...voor mijn voeten te ver weg, maar we slagen er in de trams net elke keer te zien wegrijden... we beloven onszelf de volgende dag wat meer rust ...
once back at the hotel, I stretched out to not be aible to do anything, that evening we eat in a restaurant near the hotel ... for my feet too far away, but we succeed to skip the trams three times ... we promise ourselves the following days more rest ...
