eindelijk terug :-).... het lijkt een eeuwigheid dat ik er niet was , maar ik besef hoe kort de periode eigenlijk nog maar is ... de ziekenhuisopname, de operatie en het langzaamaan opbouwen van herstel ... een hele ervaring, confrontatie ...maar ik leer ...en wat ???
finally back :-).... it seems an eternity that I was'nt here, but I realize how short the period was really ... hospitalization, surgery and recovery slowly building ... a whole experience, confrontation ... but I am learning ... and what??
* ik leer vooral dat niets evident is , zelfs de 'gewone bewegingen' niet ...ik kan een hele hoop handelingen nog niet ...zo is douchen een hele karwei, laat staan een bad nemen...iets onder uit een kast nemen is uit den boze en was in de machine stoppen een hele klus, sokken aantrekken heb ik hulp voor nodig en ik ben dankbaar voor mijn teenslippers ,al wordt het koud aan mijn voeten :-( ... tillen mag niet en bukken kan ik amper ...als ik iets laat vallen, laveer ik op één been als een flamingo en buig dan diep voorover tot ik net met mijn vingertoppen het object kan nemen...
* I'm especially learning that nothing is obvious, even the 'normal movements' not ... I can't do a lot of things yet ... so showering's a whole job, a bath is realy a golden moment... taking something out under a cabinet is not possible, to do the laundry is a big job, to put on a pair of socks I need help, and I am thankful for my slippers, though it is cold on my feet :-( ... only if I drop something, I balance on one leg like a flamingo and then bending deeply forward until I can take the object with my fingertips ...
*ik leef in het nu ... ik weet niet wat morgen komt en in hoeverre mijn been en voet weer gevoel krijgen en of ik nog full-time kan werken ooit ... ik weet ook niet of ik na even een boodschap doe de rest van de dag nog iets anders kan doen, soms lijkt al mijn energie te zitten in een half uur strijken of even naar de supermarkt ...
* I live in the moment ... I do not know what comes tomorrow and if my feet and leg will feel normal again, even if I can work full time ever ... I also don't know if I get to the market for food, I'll be able to do something else that day, sometimes it seems like all my energy is spent in half an hour ironing ...
*ik kies heel selectief wat ik echt wil...zoveel dingen worden bijkomstig ...ik kan me echt niet druk maken dat ik niet en de kast in orde krijg en kan stofzuigen... een prettig moment met vrienden, sluit soms alle andere bezigheden uit maar ik geniet er dan ook erg van, dus dan maar geen klusjes die dag ...
* I choose very selective what I really want ... so many things are secondary ... I can't really worry that I don't get the closet in order and can't vacuum ... a pleasant time with friends excludes any other thing that day, but I really enjoy and need that too, so then no chores that day ...
*ik weet dat elke beperking niet blijvend is , ik leer in het oefenen en heb veel geduld met mezelf en probeer heel liefdevol te zijn voor mezelf ...vooral niet boos worden om wat niet lukt ...
* I know that any restriction is not permanent, I'm learning in practice and have patience with myself and try to be very loving to myself ... especially being not angry about what doesn't work ...
*dagen waarin alles tegen lijkt te gaan : ik breek een flesje olie, moet zeven gesprekken doen om te horen dat mijn uitkeringspapieren nog niet in orde zijn en het brood is net op als ik niet naar de bakker kan... ik relativeer en besef dat de wereld niet vergaat...
* Days where everything seems to go against, I break a bottle of oil, must do seven conversations to hear that my allowance papers 're not in order and the bread was just finished and I can't go to the bakery ... and I realize that the world doesn't decay ...
*en ik groei in vertrouwen: ik weet dat ik niets krijg wat ik niet aankan... alles heeft een reden en als ik geloof in mezelf kom ik er wel en beland ik precies daar waar ik moet zijn... ik moet niet alles in één keer kunnen en perfectie hoeft niet ...het is goed zoals het is, nu .... :-)
* and I grow in confidence: I know I do not get what I can not handle ... everything has a reason and when I believe in myself I ended up exactly where I need to ... I should not do everything at once and perfection isn't necessary ... it is good as it is now .... :-)
maar ik ben terug , in kleine stappen en heb een hoop nieuwe dingen te vertellen, te tonen...dus ik hoop elke dag wat energie te vrijwaren ...
but I'm back in small steps and have a lot of new things to tell, to show ... so I hope every day to preserve some energy ...
Je ziet er op de foto allezins heel goed uit en je hebt een goeie positieve instelling, dus dat komt zeker en vast allemaal goed !
BeantwoordenVerwijderenMaar geduld is een grote deugd hé.
Welcome back, lovely!!!
BeantwoordenVerwijderenWelcome back! and I second Sandra!
BeantwoordenVerwijderenWelcome back!
BeantwoordenVerwijderenTake your time and try to be positive! Slowly slowly things will get better!
Voorspoedig herstel !
BeantwoordenVerwijderen